عالمان سیاسی مدتهاست که نظام تک رأی قابل انتقال را به عنوان‌یکی از نظام‌های جذاب انتخاباتی مورد حمایت قرار داده‌اند، با وجود این، کاربرد این نظام برای انتخابات مجلس قانونگذاری به چند کشور محدود بوده است. این نظام همچنین در انتخابات سنای فدرال استرالیا و در برخی از ایالت‌های استرالیا و برای انتخابات پارلمان اروپا و انتخابات محلی در ایرلند شمالی مورد استفاده قرار گرفته است. این نظام همین‌طور برای انتخابات محلی در اسکاتلند و در برخی از مناطق نیوزیلند به کار گرفته شده است. همچنین این نظام با توصیه‌ی مجمع شهروندان بریتیش کلمبیا به عنوان نظام انتخاباتی این ایالت انتخاب شد.

در نظام تک رأی قابل انتقال از رأی دهنده خواسته می شود در نخستین مرحله از انتخابات، رأی مرحله‌ی دوم خود را نیز مشخص کند. بدین ترتیب رأی‌دهنده با اولویت‌بندی، انتخاب‌های خود را مشخص می‌کند.

اگر اولویت اول او رأی کافی نیاورد به جای او چه‌کسی را ترجیح خواهد داد؟ اگر او نیز رأی کافی نیاورد چه؟ آیا شخص دیگری را بعد از این دو در اولویت می‌داند؟ همچنین درباره‌ی تمام نامزدهای انتخاباتی، این روش در کشوری قابل اجراست که در هر حوزه تنها یک کرسی به رقابت گذاشته شود. مهم ترین امتیاز این شیوه، کم کردن دخالت احزاب و گروه های سیاسی در انتخابات است.

نتیجه‌ی انتخابات در این نظام از طریق چندین بار شمارش آرا مشخص می‌شود. در اولین شمارش، تعداد کل رای‌های اولویتِ اولِ هر کاندیدا مشخص می‌شود، هر کاندیدایی که بیش‌تر‌یا برابر شاخص  تعیین شده در اولویتِ اولِ رأی‌دهندگان قرار گرفته باشد، فوراً انتخاب می‌شود. در شمارش‌های دوم و بعدی، آرای مازاد کاندیداهای انتخاب شده (یعنی آرایی که بالاتر از شاخص قرار می‌گیرند) طبق اولویت های دوم روی برگه‌های رأی بین سایرین باز توزیع می‌شوند، برای رعایت انصاف تمامی‌برگه‌های رأیِ کاندیدای پیروز، باز توزیع می‌شود اما ارزش هرکدام کمتر از‌یک رأی است، بنابراین کل آرای باز توزیع شده مساوی می‌شود با آرای مازاد کاندیدای پیروز(بجز در جمهوری ایرلند که‌یک نمونه‌ی دستکاری شده است). برای مثال چنانچه‌یک کاندیدا 100 رأی داشته باشد و آرای مازادش پنج رأی باشد، هر برگه رایی که بین سایر کاندیداها باز توزیع می‌شود ارزشی معادل 5 درصد (یک بیستم)‌یک رأی دارد(آندرو رینولدز 1390).

پس از هر شمارش، چنانچه هیچ کاندیدایی آرای مازادی فراتر از شاخص تعیین شده نداشته باشد، کاندیدایی که کمترین میزان آراء را در مجموع آراء کسب کرده است حذف می‌شود. سپس آرای او در شمارش بعدی به نفع کاندیداهای باقی‌مانده طبق اولویت‌های دوم و پایین‌تر باز توزیع می‌شود. فرآیند شمارش‌های پشت سر هم که پس از هرکدام از آن‌ها، آرای مازاد کاندیداهای منتخب بین کاندیداهای باقی‌مانده باز توزیع می‌شود‌یا‌یک کاندیدا حذف می‌شود، ادامه می‌یابد تا زمانیکه تمامی‌کرسی های آن حوزه‌ی انتخابیه را کاندیداهایی که به اندازه‌ی شاخصِ مشخص شده، رأی کسب کرده‌اند پرکنند‌یا تعداد کاندیداهایی که در شمارش باقی‌مانده‌اند، فقط‌یکی بیش‌تر از تعداد کرسی‌هایی باشد که باید پُرشوند که در حالت دوم تمامی‌کاندیداهای باقی‌مانده، مگر‌یکی از آن‌ها، بدون رسیدن به شاخص مورد نظر انتخاب می‌شوند.