برای دانلود لیست اسامی در قالب PDF به ادامه مطلب مراجعه نمائید.
برای دانلود لیست اسامی در قالب PDF به ادامه مطلب مراجعه نمائید.
برای دانلود لیست اسامی در قالب PDF به ادامه مطلب مراجعه نمائید.
برای دانلود لیست اسامی در قالب PDF به ادامه مطلب مراجعه نمائید.
برای دانلود لیست اسامی در قالب PDF به ادامه مطلب مراجعه نمائید.
برای دانلود لیست اسامی در قالب PDF به ادامه مطلب مراجعه نمائید.
برای دانلود لیست اسامی در قالب PDF به ادامه مطلب مراجعه نمائید.
نگرش سیاسی و مصلحت بینیهای موجود در نظامنامه، علّت وضع مواد 12 و 19 این سند قانونی نیز بود. مادّة 12 نظامنامه مقرّر میدارد: «هرگاه یکی از اعضای مجلس شورای ملّی استعفا یا فوت نماید و بیش از شش ماه به انتخابات جدید باقی باشد، اعضای مجلس به جای او یک نفر از اهل ایالت خودش [را] انتخاب خواهد کرد.»
همانطور که در مادهی ششم نظامنامهی انتخاباتی آمده است، تعداد نمایندگان تهران در مجلس شورای ملی به شیوهای متفاوت از دیگر شهرهاست. این مسأله اعتراضات و مخالفتهای بسیاری را در پی داشت.
برای تحقّق انتخابات آزاد و منصفانه، یکی از شروط این است، که انتخابشوندگان نمایندة واقعی اقشار گوناگون شهروندان باشند. با توجّه به متن نظامنامه به نظر میرسد، در وهلة نخست طبقههای اجتماعی و در وهلة دوّم، حوزههای انتخابیه برای تقسیمبندی انتخابکنندگان ملاک باشند. در مورد تقسیمبندی بر اساس طبقههای اجتماعی، باید اذعان داشت، که جامعة ایران عصر مشروطیت، مانند بیشتر جوامع، طبقاتی بود. در عین حال، با توجّه به تقسیمبندی بر اساس اصناف، نظامنامه را میتوان آیین انتخابات صنفی نیز تلقّی نمود (رحیمی، 1389: 145).
شورایی متشکل از تعدادی از درباریان که برخی از آنان در غرب تحصیل کرده بودند، نظامنامهی انتخابات را تدوین کردند. قرار شد که انتخابات از بین نمایندگان اصناف انجام شود و فعلا مجلس کار خود را با نمایندگان تهران شروع کند.[1] نظامنامهی انتخابات مجلس شورای ملی، سند سیاسی بود که جهت بنای اولیهی مجلس مشروطه تدوین شد.