4- برنده شدن نامزد کندورسه

کندورسه نامزدی است که در مقایسه با نامزد دیگر، در‌یک مبارزه‌ی انتخاباتی دو حزبه و تک به تک، بیش ترین‏ آرا را کسب خواهد کرد. درنتیجه کندورسه محبوب ترین نامزد می‌باشد. ولی در این راه موانعی وجود دارد؛ از آن جا که عموما در انتخابات بیش از دو نامزد باهم به مبارزه می‏پردازند، ممکن است نتایجی از نظام‏های انتخاباتی برخیزد که مطلوب نامزد کندورسه‏ نباشد. گاه نظام نخست حزبی‌یا نظام اکثریتی تک مرحله ای، این‏چنین نتایجی را به دست می‏دهد. برای مثال،‌یک مبارزه‌ی انتخاباتی را بین 3 حزب در نظر بگیرید که در آن  X، 45درصد، Y، 40 درصد و Z ، 15 درصد از آرا را به خود اختصاص می‌دهند. در نظام نخست حزبی نامزدX  برنده خواهد شد. ولی اگرY  تنها با X مبارزه می‏کرد، ممکن بود که اکثریت،Y  را برمی‏گزیدند .همچنین‏ ممکن بود Y ،Z  را در‌یک مبارزه‌ی دو حزبه شکست می‏داد. گاه گفته می‏شود نظام‏هایی که به سود نامزد کندورسه‏ نیستند، معیوب می‏باشند. که متأسفانه نظام انتخاباتی حال حاضر مجلس شورای اسلامی‌ایران چنین است.

برخی نظام‏های انتخاباتی برای برگزیده‏شدن نامزد کندورسه، مناسب می‏باشند. هردو نظام‏های جایگزینی‏  و کومبز  در برانگیختن ترجیحات دوم رأی‏دهندگان که در نظام نخست حزبی تحت‏الشعاع‏ قرار می‏گیرند، نقشی بسزا دارند.ولی هردو،دارای نتایج سوء هم هستند. این‌یک سوال همیشگی است که بدانیم‏ از نظام‏های انتخاباتی چه انتظاراتی داریم تا بتوانیم بر آن اساس،از میان انواع مختلف آن-که البته هرکدام نیز دارای ویژگی‏هایی می‏باشند-‌یکی را برگزینیم‌یا‌یک نمونه‌ی ایده آل ارائه دهیم.